Kada govorimo o periodu između dva svetska rata, možemo reći da je Zagreb bio centar časovničarstva u tadašnjoj Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca, odnosno Kraljevini Jugoslaviji (od 1929. godine). U to vreme časovničari su se prvenstveno bavili sastavljanjem i prodajom satova, a među onima koji su imali prijavljen časovničarski zanat isticali su se Dragutin Vasić, Dragutin Armano, Jakob i Rudolf Pick, porodica Berhmann, Benedikt Gaida, Mirko Novak i ostali. Često su uz prodaju satova trgovali zlatnim i srebrnim nakitom, pa su imali juvelirske radnje.
Od dvadesetih godina prošlog veka u Zagrebu je izlazio Glasnik urarske i zlatarske struke gde su se oglašavali tadašnji časovničari i trgovci satovima. Tako, na primer, Zlatarka d.d. sa sedištem u zagrebačkoj Preradovićevoj ulici, kao zastupnik za Kraljevinu SHS je na više stranica 1925. reklamirala najnoviji Omegin model. Reč je o novom kalibru 40,6 u tankom, niklom presvučenom kućištu, koji se prodavao po tada prihvatljivih 450 dinara (napominje se da je “usled svoje malene cijene svakome pristupačan”). S aspekta današnjih marketinških aktivnosti zanimljiva je njihova objava, stara skoro sto godina: “Kako bi publiku upoznali s osobitim prednostima novog modela Omege odlučili smo poduzeti veliku REKLAMNU AKCIJU, pa ćemo u tu svrhu doskora započeti sa uvrštavanjem te objave u najvećim dnevnim listovima. Naše p.t. mušterije neka izvole pravovremeno naručiti dostatne zalihe, da kod potražnje, koju će naša reklama bezuvjetno izazvati, mogu istoj potpunoma udovoljiti ne izgubiv nijednu prodaju.” Među satovima koji su bili u ponudi u Zagrebu ističu se kvalitetni švajcarski satovi IWC Schaffhausen, Doxa, Omega, dok su u Beogradu popularniji bili Longines i Cortebert. Dragutin Vasić, jedan od najuspešnijih tadašnjih časovničara i trgovaca, bio je uvoznik Zenithovih satova koji su se u velikom broju kupovali za potrebe pošte, železnice i vojske. Zbog čestih upita i nedoumica današnjih vlasnika i kupaca, napomenućemo da bez obzira na činjenicu da na brojčaniku piše ime časovničara, to ne znači da ga je on izradio, već je svoje ime upisao kao ovlašćeni distributer.
