Početak razvoja časovničarstva u Velikoj Britaniji uslovila je njena izolovanost od evropskog kontinenta, pa su tako u Engleskoj nastale potpuno nezavisne kreacije poput toranjskih časovnika s vertikalnim i horizontalnim pločastim okvirima kojih u ostalim evropskim zemljama nije bilo.
Prenosivi satovi
Prve prenosive satove Britanci pak počinju da proizvode tek posle 1580. i to kopiranjem dizajna francuskih i nemačkih časovnika s oprugom; u to vreme posebno se isticala časovničarska radionica Randolph Bull u Londonu. Tek je u 17. veku izrada prenosivih satova u Engleskoj doživela napredak, a prava revolucija nastupila je između 1660. i 1760. kada su svoje izume, vezane naročito za usavršavanje zaprečnice, predstavili danas legendarni časovničari Robert Huk (1635-1703), Vilijam Klement (1657-1709), Tomas Tompion (1639-1713), Džordž Grejam (1673-1751) i Tomas Madž (1715-1794). Njihovi napredni mehanizmi sa zaprečnicama, poput Klementove povratne sidrene zaprečnice koja je nastala na temelju Hukove tzv. engleske kuke, Tompionove cilindarske zaprečnice, Grejamove zaprečnice, čiji je zaprečni točkić imao 30 zubaca, i Madžove tzv. engleske slobodne sidrene zaprečnice, osvojili su Evropu i značajno uticali na budućnost časovničarstva.
Engleski časovničar Džon Harison (1693-1776) izumeo je sredinom 18. veka prvi veliki brodski hronometar, uređaj koji će potpuno izmeniti navigaciju.
Više u časopisu Satovi i nakit broj 20, godina IX, zima 2016
