Ono što danas znamo o početku kineskog časovničarstva vezuje se za prodiranje zapadnoevropske kulture, umetnosti i tehnike u ove krajeve, sredinom šesnaestog veka. Zajedno s lekarima, slikarima i ostalim umetnicima počeli su u Kini da rade i astronomi i časovničari. Glavno mesto njihovog delavanja postao je početkom 18. veka Peking.
Prvi satovi
Prvi mehanički satovi evropskog porekla, namenjeni kao poklon vicekralju Šaokingu, preneli su u Kinu mnogo ranije, već oko 1582, misionari Ruđeri i Pazio. Slični pokloni kineskim dostojanstvenicima nisu u to doba bili retkost.
Dela evropskih časovničara ispunjavala su važan zadatak u razvijanju odnosa između misionara i carskog dvora. Pojedini misionari, kao Mateo Riči, koji je delovao u Kini početkom 17. veka, počeli su sami da konstruišu i izrađuju složene satove i razne automatske instrumente uz podršku carske porodice. Tu spadaju i Gabrijel de Magales, Pereira, Žak Brokar, Šarl Slaviček, Valenten Šarlije, Žan Marje de Vantavon te profesionalni časovničari Žil Tebo, Luj Stadlen, Gaspar-Fransoa Geti, Anđelo-Maria Paveze, Augustine Sigismondo di san Nikola i drugi.
Više u časopisu Satovi i nakit broj 19, godina IX, leto 2016.
